Anish Kumar

फनफने रोग पैसा हराउदा पनि लाग्ने रहेछ। कृष्ण फनफनी घुम्थ्यो अगाडी भित्रि चोर गोजी छाम्यो अह पैसा भेटेन। ५,१० भए पो ५ लाइ ०, ५० हराएको थ्यो। स्कुल पढ्ने केटो बजार जाने सुर ले हिडेको थ्यो तेसै फर्कने पर्ने भयो। अब उसको कपि र पेन पनि अाउने भएन। पैसा हराएको चोट ले रातो पिरो भएको भाको थ्यो। टाउँका को कपाल बसरी तानेर सोच्न थाल्यो पैसा, कँहा झरेको हुन सक्छ। मुख मिचेर रातै बनाएको थ्यो। घर बाट बजार ५ मिनेट को बाटो तर मान्छे को चहलपहल कमै थिए। झिनो अास हराएको पैसा भटाउने चिसो मन मा अागो को राप परे जस्तै भयो। जस्तो अाको तेस्तै फर्कने। तर घोप्टो मुन्टो लगाएर। अधि को जोश कहा थियो र उसमा। धरि खुट्टा ले ढुङ्गा पल्टाउथ्यो त कहिले धुलो पन्छाउथ्यो। मान्छे ले देख्ए के भन्दा हुन। पागल। सम्भवत पहिलो चोटि होला हरेक वस्तु नियालेर हेरेको। ढुङगा्, माटो, झारपात, किरा, पतिङगर तर पैसा भेटेन। यो पात को के मु्ल्य तर जावो कागजको टुक्क्रो पैसा। वरपर छरिएको कागज प्लास्टिक सबै फोहर मैला थिए तर पैसा। धोप्टिएर हिड्दा हिड्दा मुन्टै नढ्डिएला भन्ने डर ले मु्न्टो उचाल्लयो। हेर्यो अाकास निलो, चर्को धाम, हल्लका बादल का सेता धर...

यो देस मा सबै भन्दा सम्बृद्ध व्यक्ति को छ भन त। मलाई के थाहा त।  तिमी छै सम्बृद्धि। सबै भन्दा बिकास भएको देस चाहि नेपाल होला तेसो भए।  अँ कुनै सङका। हजुर ले भने पछि त मान्नै पर्यो। हामी एक अर्का को पर्यायवाची छैनै र।  विकास बिना सम्बृद्धि अधुरो तिमी बिना म अघुरो। फिस्स हास्छ।  सम्बृद्धि र विकास को मिलन अपेक्षित थियो कि थिएन तर नाम।  अहिले लाइ छुट्टिम तर हामी दुइ को भेट एक दिन अवस्य हुने छ। र देस मा सम्बृद्धि र विकास छाउने छ।  मकवानपुर क्यामपस पहिलो वर्ष। उनी ले पहिले कहिलै विकास लाइ चिनेकी थिइन्न। स्ववियु का दाइहरु क्लास हाइज्याक गर्न अाउथे तिनीहरु मध्य उ एक थियो। भाषण दिने मा अग्रसर भइरहने। मेरो नाम विकास। विकास सर्मा। सर्मा दाइ ले परिचित।  उ सँग सम्बन्ध बडाउन भए पनि नाम को सम्बन्ध जोडन चाहान्थ्यो।  हेल्लो म विकास अनि तिमी। सम्बृद्धि।  सम्वृद्धि सोच्छिन राजनितिक उद्धेस्य बोकेको मान्छे के माया लाउन पनि जान्दछन्। हरेक भेटमा राजनितिक कुरा। म तिम्रो कार्यकर्ता होर। विकास दाइ हाम्रो एक्जाम कहिले हुन्छ। तिमी मलाई दाइ नभन भन्या होइन। सिनिएर हुनुहन्...