तिमी


तिम्रो म्यासेस आउदा बज्ने फोन
मन्दिर मा बज्ने घन्टि भन्दा स्वस्पन्द लाग्छ। 

तिम्रो तस्बिर अदिष्य पारा ले भित्ता भरी कोर्दो छु।
 र धत् ओठ् मा लाली पोत्न बिर्सेछु भन्छु
 
तिमी यि हर्कतहरू लाई के भन्छै।

जब उड्दा उड्दै थाकेको बादल र म, चिसो हावा को झोकले बर्सात हुन्छै।

 तिम्रो याद ले एक मुरी मन त खाइसक्छ। 

तिमी ‍यस्लाइ मेरो असफल प्रेम भन्छै भने म के गरु।
 
 
जसरी फूल जोवन रितिएर झर्छ तेसरी म टेवल को गिलास रित्याएर झर्छु 

एक झल्को भेटन जसरी म चिल्ड्रेन पार्क आउदथे
 र तिमी लाइ देखेर मन भरी बच्चा बच्ची कोरल्र्दथे। 

 स्कुले प्रेमिका लाइ चैतारी मा कुरेझै
 उस्तै उस्तै हो क्याफेमा तिम्रो वोय्ट् गर्नु।

 छोड नाटक तेति भन्न सक्छै 

 


Comments

Suraj said…
Garnu hudaina yesto prem vane chij��

Popular posts from this blog

जीन्दगी...!

कति चाँडै बित्दछ समय

कुराहरू ।