Anish Kumar

              म खाट मा पल्टिरहे छु, हात मा ल्यापटप छ, दुइ धुडा काे बिच उडिएकाे छ । blog login गर्छु ।  अब त बादल पनि रित्तिनु पर्ने, कति पर्न सकेकाे, साँझ महादेब स्थान छेउ, चिया काे चुस्की लिदै  किर्तन सुन्नु काे  मज्जा छुट्टै हुन्थयाे। तर आज पनि गइयन ।  किताबहरू खाटमा बर्गेलित छरिएका छन् । मलाइ पाप लाग्छ कि,  खुट्ट सार्दा किताब लाइ छुन्छ र हत्पत ढाेग्छु । र आफ्नै कल्पना मा धाेतलिन्छु ।       बादल बाट ओर्लेर जाेर परेवा पल्काे घरकाे बलेसी मा बस्य । निधुक्क भिझेका थिए । यिनकाे पनि बास बस्ने बेला  भएछ । भाले परेवा धुर्न थाल्छ, शान्तिकाे  प्रतिक  पनि कति धुर्न सकेकाे ।       रात झयाल बाट हाम फालेर  काेठा भित्र झिरीसकेछ,  म ढाेका निरकाे switch on गर्छु, र पुन: रात, कुचाे ले धुलाे  बडाले जस्तै बडरिन्छ ।          मन मा सन्ननटा छाएकाे छ  । माया काे दियाे तिमी ले फुकेर निभाइदियाै । जसरी हावाकाे झाेकाले निभाउछ । तेस्तै,     ...

      च टपटे २५ काे बन्छ त दाइ । ३० काे बनाम है । अहिले समानहरू महन्गाे छ, पुयाउनै सकिदै ।   Grammer स्कुलकाे बाटाे छेउ थियाे ठेला । पानी पर्छ त आज । तर सधैं साँझ पानी पर्छ अचेल । आकास  हेर्न बिर्सेछु । घाम अस्ताउन लागेकाे हुनु पर्दछ । भर्खर ४ बज्दै थियाे । हामी कति कुराहरू विर्सन्छै । हेर्छै तर याद हुदैन । बाटाेमा हिड्दै घर पुग्छै, ए  म कुन  बाटाे आएछु भन्ने त विसिन्छै ।   चटपटे ठेला अगिल्ल तिर मकै पाेल्ने अर्काे ठेला थियो । सधै एक अर्धवैश आइमाइ हुन्थिन, भने आज केटी  थिइन । सायद उस्काे छाेरी हाेली । १८,१९ वर्ष की मैले अनमान गरे ।  आगाेकाे राप ले, उनी राताे थिइन,  झनै राताे भइन । । Worldlink चाेक पुगे, सेतिवपी बाटाे लमतन्नन परेकाे थियाे । आँखा धरै ठाँउमा ठाेकिदै थियाे, म हिडदै थिए ।  काेही राम्री केटीकाे नाक मा, त ठिक् ठिकै लाग्नेकाे वृक्षस्थलमा, लगेज लगाउनेकाे पृस्ठ मा । क्रेट्या काे  body मा, BYD काे looks मा, बाटाेकाे पाेल मा ।  मेराे मनस्थिती, जडिया, बाटाेमा लठारिदै हिडे जस्ताे थियाे । म अन्तरस्कन्दम...